Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tragopogon porrifolius & Carduus defloratus

fotò
fotò
Barbabou

Tragopogon porrifolius

Asteraceae Compositae

Noms en français : Salsifis de Provence, Salsifis du Midi.

Descripcioun :
Poulido e coumuno planto de nòstis ermas e garrigo, lou barbabou se recounèis à sa taio e la coulour vióuleto founço o de cop que i'a mai claro de sa flour coumpausado. Li bratèio retoumbon e li fueio soun oundado.

Usanço :
Se dis "manja de barbabou" quouro se manjo pas gaire. Pamens lou poudès bouta dins l'ensalado champanello. La racino peréu èi bono, à manja en tian, un pau coume de pastenargo. Ei counseia de la pas pela pèr garda la coulour.

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tragopogon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4,5 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Abriéu à jun

Liò : Ermas - Champ - Tepiero seco - Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Tragopogon porrifolius L., 1753 (= Tragopogon porrifolius subsp. porrifolius )

fotò
fotò
Cardoun(-di-pecou-nus)

Carduus defloratus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Chardon à pédoncules nus.

Descripcioun :
Aquéu cardoun trachis en mountagno dins lis esboudèu o enca li tepiero roucaiouso. Fai de mato gaire sarrado d'ounte sorton de flour coumpausado pourtado pèr de pecou nus, valènt-à-dire sènso fueio, o quàsi, mai pelouso (fotò). Li bratèio soun pougnènto, pulèu longo e d'un cop estrecho. Dos meno iston au nostre mai tout acò èi pancaro bèn clar : la subsp. carlinifolius, aqui presentado, a un pecou que fai pas souvènt mai de 5 cm, alor que defloratus fai mai de 10 cm en generau. Pamens i'a d'intermediàri que ié dison la subsp. medius.

Usanço :
Tóuti li cardoun soun manjadis, majamen li tijo, pamens avèn pas d'entresigne sus d'usanço couneigudo pèr lou cardoun-di-pecou-nus.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carduus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Esboudèu - Roucaio - Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Carduus defloratus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CC
CC

Tragopogon porrifolius & Carduus defloratus

C
CC
RR
CC
R
R
R
R

Coumpara Barbabou emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cardoun(-di-pecou-nus) emé uno autro planto

fotò